Hoe kun je het beste iets leren en vervolgens onthouden?
Volgens de modernste pedagogische inzichten lukt dat het beste wanneer je de stof, die je je net eigen hebt gemaakt, probeert uit te leggen aan anderen. Op die manier blijft 90-95% van de vergaarde kennis behouden.

Dit soort inzichten blijken aan Alexander Baljakin niet besteed. Een aantal jaren geleden schreef de toenmalige Wit-Rus samen met zijn landgenoot Anatoli Gantwarg een boek over de 32-28 (19-23) opening. Een enkele variant werd door beide matadors afgekeurd.

Dan zou je zeggen: Baljakin brengt die variant, die hij ook nog eens op de nationale subtoptraining had behandeld, nooit op het bord. Maar in de zesde ronde gebeurde er iets opmerkelijks. Zie diagram.

Zwart: Hein Meijer – Wit: Alexander Baljakin

Baljakin kwam op de proppen met 17…, 20-24?; en dat was precies de zet die hijzelf ten strengste heeft afgekeurd. Tegenstander Hein Meijer kende de stand ook niet en vervolgde met 18. 34-29?,… en kwam na 18…, 18-23;  uiteindelijk wat in het nadeel.

Er zit een problematische winst in de stand. Het voert te ver om alle varianten te laten zien, we volstaan (met dank aan Edwin Twiest) met het verloop van de partij I. Kirzner – E. Vatoetin. Ook daarin was (20-24?) gespeeld.

Zwart: E. Vatoetin – Wit: I. Kirzner

18. 41-37!, 18-23; 19. 38-32! (De clou!), 12-18; (21-27 is verhinderd!) 20. 43-38!, 8-12; 21. 31-27, 22x31; 22. 36x27, 3-8; 23. 37-31, 23-29; 24. 34x23, 18x29; 25. 49-43, 13-18; 26. 43-39, 18-22; 27. 27x18, 12x23; 28. 28-22, 17x37; 29. 26x17, 11x22; 30. 39-34, 37x26; 31. 25-20, 14x25; 32. 33-28, 23x43; 33. 34x01, 25x34; 34. 48x19,… en zwart gaf het op.

EvD