Door zijn winst op Auke Scholma kwam Alexander Baljakin gelijk met Jeroen
van den Akker en Gerard Jansen. Het publiek stroomde deze middag in grote
getale naar Soest en de organisatie kwam handen tekort. In de tijdnoodfase
hielp Leopold Sekongo, die vroeg klaar was met zijn partij, een handje door
als bordenjongen op te treden bij de partijen van zijn concurrenten. Zo
konden alle toeschouwers zien hoe Bennie Provoost en Jeroen van den Akker
kansen misten en Michiel Kroesbergen weer een knappe remise toevoegde aan
zijn serie.
Leopold Sekongo opende zijn partij met het zeer ongebruikelijke 32-27. Ron
Heusdens kwam beter uit de opening, maar het voordeel verwaterde in de
vrijwel contactloze stelling. Leopold Sekongo speelde naar een combinatie
toe, waarmee hij de punt veilig stelde. Opmerkelijk was, dat hij op dat
moment een goede voortzetting miste (40. 37-31), waarmee hij misschien zelfs had
kunnen winnen.
Anton van Berkel zette een Roozenburg-aanval op tegen Peter Schuitema. Na
een wederzijds offer kwam zwart zelfs op veld 32. Wit zette een volle
voortuitgeschoven stand neer op zijn korte vleugel in de hoop met
combinatieve dreigingen iets af te kunnen dwingen. Hij ging consequent door
met het omsingelen van zwarts voorpost en dat kwam hem duur te staan, want
Anton van Berkel kreeg groot voordeel. Met het doeltreffende 40. 8-13 had
hij Peter Schuitema voor onoverkomelijke problemen kunnen stellen, maar hij
koos voor een combinatie waarmee hij twee schijven won en wit een dam
opleverde. Dit was te weinig compensatie voor wit om nog een remise te
halen. Vlak voor de tijdcontrole kon Anton van Berkel de felicitaties in
ontvangst nemen.
Gerard Jansen kreeg enig houvast tegen schijf 22 van Sven Winkel, temeer
daar zwart ook nog een zwakke schijf had op 11. Sven Winkel verdedigde zich
secuur en kon met een kleine combinatie een doorbraak forceren, die
voldoende was voor een punt. In een lang eindspel probeerde Gerard Jansen er
nog een plusremise van te maken maar na 77 zetten staakte hij die pogingen.
Bennie Provoost ging vanaf het begin in de aanval tegen Hein Meijer. Zwart
kon zijn meeste formaties weliswaar in stand houden maar kon er verder
weinig tegenoverstellen. Op het hoogtepunt van de partij, rond de 33e zet,
speelde zwart 10-14 om een damzet te voorkomen. Achteraf bleek dit ten
onrechte. Bennie Provoost had toen met 34. 43-39 groot voordeel kunnen
krijgen maar liet die zet achterwege, omdat hij niet in alle varianten leek
te winnen. Na het gespeelde 41-36 verdween het voordeel en na veel ruilen
bleef er een gelijkwaardige stand over.
Michiel Kroesbergen liet zijn lange vleugel opsluiten maar een nadeel was
dat niet, want wit had nogal wat schijven op zijn korte vleugel die hij
moeilijk in het spel kon krijgen. Omdat beide spelers elkaar aan de andere
kant van het bord goed in evenwicht hielden was remise het logische
resultaat.
Jeroen van de Akker stelde alles in het werk om het verloren terrein van
gisteren weer goed te maken. In een fraaie aanvalspartij pende hij Boudewijn
Derkx vast, die een originele opening had gespeeld, maar in plaats van de in de analysezaal gevonden terugruil met 47. 34-29 om zijn voordeel te consolideren, liet hij Boudewijn ontsnappen naar de damlijn en bleek winst
niet meer haalbaar.
Alexander Baljakin ging weer voluit voor de winst. In zijn partij tegen Auke
Scholma zette hij een prima aanval neer. Auke Scholma verdedigde zich
koeltjes en leek ogenschijnlijk naar remise te kunnen ruilen. Uit het niets
kwamen er in het late middenspel diverse dreigingen in het spel, die Alexander
Baljakin naar juiste waarde bleek te hebben ingeschat. Ten koste van twee
schijven kon Auke Scholma doorbreken, maar vanwege een verraderlijke 2-om-2 naar achteren kon hij niet doorlopen met de doorgebroken schijf. Ondertussen kon Alexander Baljakin zelf eenvoudig damhalen, wat
hem een gewonnen eindspel opleverde.
|
